Düşünceler... İnsan beynine düşen ilk gölge
İnsandır, gölgesi beyninden çalınmış bilge

Düşünceler, düşünenin düşlerine mahküm
Ne yaman düşmüş bu, insan beynine tahakküm

Düşler zalim, akıl düşünmekten uzak
Pire deveden büyük, fil karıncadan ufak

Dünya dönüyor desem de dönmüyormuş artık
Küçüldükçe küçülmüş dev bildiğim yaratık

Beyinler serseri, akıl akıllara şaşmakta
Ah’dan fayda yok, tatlı dil bile can yakmakta

Ecel zamanı vurmuş, iyi kötü bilinmiş
Kalpler kararmış, mukaddesler silinmiş

Zaman en hızlı zamanını yaşıyor şimdi
Hani aşkı maşuka sunan makam bizimdi

Her canın kıymeti sevebildiği kadardır
Her sevenin vatanı sevildiği diyardır

Dünyalar dar, beşeri tabiat civarında
Yangınlar var, ilahi adalet divanında

Gecenin beyazı nokta virgül yıldızlardır
Yazık ki güneşte karanlı arayanlar vardır

Ruh diyarında çığlık, ruh diyarında afet
Ne din kalmış ortada ne kimsede asalet

Güller açtırmakta bahar, soldurmakta kış
Hakikat bir köşede, yalan almakta alkış

Hakkı batıl görene adalet sunulur mu
Kul unutur belki, Sultan-ı Hakk unutur mu

Ya Rabb! Biz bize biz olamadık, bizi affet
Herkeste tükenir sende tükenmez merhamet

4.00/5 Toplam verilen oy : 2