(9 EYLÜL ÜNİV.HASTANE DÖNÜŞÜ DUYGULARIM)


HAVADA BAHAR MÜJDESİ,

GÜNEŞİN IŞILDAYAN YÜZÜ;

SANKİ GÜLÜYOR YERYÜZÜ.

KOŞARADIM;

UÇAR GİBİ YOLLARDA.

GÖZÜM YEŞİLLERDE.ALLARDA.

BİR CAMİDE GÖRDÜM Kİ,

YAŞAMLA,ÖLÜM YAN YANA.

ÇOCUKLAR TOP OYNUYORLAR,

CAMİ AVLUSUNDA.

MUSALLA TAŞI BOŞ DURUYOR,

HEMEN YANIBAŞLARINDA.

BİR HAYAL ÜRÜNÜ DEĞİL,

BU SÖYLEDİKLERİM GERÇEK.

ŞİMDİ BU BAHÇE .OYUN BAHÇESİ.

ONLARIN YEGANE NEŞESİ.

DÜNYAYA NASIL DA BAKIYORLAR;

TASASIZ,PIRILTILAR İÇİNDEN...

HABERSİZLER ÖLÜMÜN ,

BUZ GİBİ SOĞUK NEFESİNDEN.

O TAŞ SIRADANLAŞIYOR BİRDEN.

ÇOCUKCA OYUNLARDA.

ONLAR UNUTTURUYORLAR BİR AN;

HAYATIN SONUNU BANA DA.

4.00/5 Toplam verilen oy : 1