Kader yolcusu...! sana sesleniyorum
Mutlu bir yolcu olarak bindin trene
Gözlerindeki ışıltıyı,
Yüzündeki tatlı tebessümü gördüm sen de.
Seyahatimizin henüz yedinci günü
... Sanırım artık bırakacaksın beni
Kendi benliğimle, sensizliğinle başbaşa
Hiç düşündün mü giderken beni
Kalbimi çaldın gittin bu diyarlardan
Ben sensiz, sevgisiz ne yaparım
Sen bir kalp hırsızısın
Geldin, çaldın ve gidiyorsun
Arkana bakmadan, sessizce
Hayallerimiz vardı hani hatırlar mısın
Sen, ben ve uçsuz bucaksız yeşillik içinde bir vadi
Bir tarafımızda dere ve küçük küçk gölcükler
Ve suların çıkardığı o gizemli sesi dinlemiştik sessizce
Sonra, tüm görkemiyle yıllanmış kocaman bir ağaç görmüştük
Tüm sevgisini bize verecekmiş gibi
Kollarını uzatmıştı aşağıya doğru
Elinde bir piknik sepeti vardı
Üzerinde kırmızı renkli,eski zaman kabarık etekleri olan bir elbise
Hafif bir rüzgar esiyordu
Estikçe dalgalanıyor, etrafa sanki bahar kokuları saçılıyordu
Hatırlıyor musun sen bir balık tutmuştun
" Can you help me...!" diye seslenmiştin
Oltaya takılan balık çok güzeldi
Adını aşk balığı koymuştuk
Belki midemizi doyuramamıştık, ama kalbimize iyi gelmişti
Şimdi iniyorsun
Hayalimizi süslediğimiz bu kader treninden
Kalp hırsızı...! Seni çok seviyorum ve seni hiç unutmayacağım...

2.5/5 Toplam verilen oy :