Kadın Beni Neylemişsin

Varlığın da dert oldu, yokluğun da dert oldu;
Sökemedim varımdan, gönlüme işlemişsin.
Bedenim her hâlinde hicranlarda kayboldu,
Kadın, elâ gözünle sen beni neylemişsin.

Biter denen muhapbet hiç bitmezmiş, meğerse,
Kara sevda uğrana ölünür, kim ne derse.
Yaşıyorum bu hâlde, yaşamaya değerse,
Kadın, elâ gözünle sen beni neylemişsin,

Tanrı biz kullarını bir kör aşkla kandırmış,
Aşka sebep o meyva, cennette kalan sırmış.
Vazgeçilmez bir duygu, rüzgarına kaptırmış,
Kadın, elâ gözünle sen beni neylemişsin.

Ne ayrılık ne ölüm bitirir mi ki aşkı,
Ne öldürür, yaşatır, süründürür bu aşk ki.
Ne genç dinler ne yaşlı, aşkın bir yaşı yok ki,
Kadın, elâ gözünle sen beni neylemişsin.

Ne yanarsın anlarsın, ne üşürsün anlarsın,
Yazlarında donarsın, kışlarında baharsın,
Çözülmeyen bilmece, söyle ne biçim yârsin!
Kadın, elâ gözünle sen beni neylemişsin.

10.09.2018

Mehmet Semercio

2.5/5 Toplam verilen oy :