Bir öğlen sonuydu.
Gemi rıhtıma yanaştığında.
Parmaklarımız zincirin halkaları sanki,
Ellerimiz kavuştuğunda..
Ökçelerimizin sesi düet yapıyordu.
Her adım atışımızda.
Limanda bizi karşılayan,
İşportacıların gözlerinde ki sevinç.
Birşeyler satabilmenin umudunu,
Taşıyordu...
Ben fes rengi birşeyler arıyordum,
Vişne çürüğü, gül kurusu...
Yok yok ille de fes rengi.
Bulamıyordum.
Üzüntü gezintiye başlamıştı ki zihnimde,
Yardım almak için,
Dolaştım gözlerinde...
Bir mavi şala uzandı ellerim,
Bakışlarımla sordum...
Alıp boynuna taktın.
Benim kadar mutluydu işportacı kadın da,
Omuzunda mavi şal, kolumda sıcaklığın,
Yürümeye başladık, gurbet sokaklarında.

Necati Dikmen

3.50/5 Toplam verilen oy : 2