Sanma ki çoksun bu kum denizi çölleşen yitiklerde
Her ayrılışın söküp koparan büyük boşlukları sana saydırıp
Esen sam yelleri bile olsa avunmaların kifayetsizdir
Daha da çölleşir çöl...
Daha ıssız bir gölge bırakaraktan çıraları sönen karanlıklara
Sanma ki senden çoktur aşk kalbiyle birtanesi
Sarılmalısın öyleyse seni sayıklayıp düşlerine kurulan hayali
Değil bir
Değil bin
Milyon değil, değil milyar, degil daha öte...
Sevgi hususunu hepten bütüncek
Cümlesi cümlesine ziyan etmeksizin herzaman...
Yolculuğu olacaksa özüyle meskenlesip topraklanmalı
Ve ille bir iş tutacaksa evvelbaştan aşktan
Aşktan dogup büyümeli aslini neslini ilkin evvelin
Doyumsuz eşigini bitmesiz sokagını sevmek yurdunda insan
Kendisiyle beraberce sözleişip itibarlanmalı
Daimi devamli heryerde herzaman
Üşenmeden usanmadan ve sonsuzca

Seyfi Karaca..........Mart / 12

2.5/5 Toplam verilen oy :