Bir sokak başında
Karanlığa gömülmüş
Kara göz, esmer tenli
Yorgun-argın çok zayıf
Bacakları çelimsiz
Gidene, gelene
Kâğıt mendil satan bir çocuk gördüm

Henüz yaşı pek küçük
Derdi cihandan da büyük
Rahat olmadığı her haliyle belliydi
Gaziosmanpaşa’da
Gözlerinden yaş elinde poşet
Kâğıt mendil satan bir çocuk gördüm

Kar altında yalınayak
Başı açık, gömleği yırtık
Soğuktan sesi kısılmış
Saçları alabros kesilmiş
Karnı aç
Kâğıt mendil satan bir çocuk gördüm

Bir köşeye büzüşmüş
Gözyaşları sel gibi
Sokağa, yollara taşmış
Köyünden, memleketinden ırak
Belki adı Ahmet belki Mehmet
Kâğıt mendil satan bir çocuk gördüm

Yaşı dokuz yada onmuş
Okul nedir görmemiş
Türkçesi kıtmış
Üç kardeşi
Birde kör halası varmış
Annesi hasta, babası ölmüş
Köylerini devlet yakıp –yıkmış
Korktu, tırstı
“İsmimi demem” dedi
Belki Azat belki Welat
Onurlu, gururlu ama üzgündü
Memleketi Şırnak ilçesi Cizre’ymiş
Poşeti elinde
Kâğıt mendil satan bir çocuk gördüm

Çehresinde burukluk
Sözlerinden kor- ateş isyan vardı
“Barış gelsin köye döneriz” diyordu
Acılarla harmanlanmış Cizreli
Kâğıt mendil satan bir çocuk gördüm

Mehmet Çobanoğlu
25.01.2012
Yıldırım

4.50/5 Toplam verilen oy : 2