şimdi
olmayan bir meyhanenin dumanlı serinliğinde
ve imkansızlık tüküren karanlığında gecenin
ellerimde kadınlar dolusu yalnızlık
düşünmek seni
yağmur çiseleyen şiirlerce düşünmek
ve bakmak dünyaya
ışığından tiksinmiş yıldızların altında bakmak
hesapsız yolculuklara çıkacak gibi
külrengi bir tren sesi kulaklarımda
henüz denenmemiş bir şekilde ağlamak
ve düşünmek seni
en gerçek yalanlarımın içinde düşünmek
herhangibir şarkı çalarken radyoda
kendimi buluvrmek
ağlayıvermek
ölüvermek gibi

şimdi
öfkemin içinde mitralyöz sesleri
simsiyah küfürler dudagımda
vakit geç
şehir susmuş
bitmiş dünya
biraz önce durdu gecenin kalbi
yalnızlıgımın duvarlarında kan lekeleri
bu gece seni öldürdü yalnızlıgım
belki biraz da beni
ama yine de
yine de düşünmek seni
somon rengi bir akşamüstü
açılır gibi denizlere

5.00/5 Toplam verilen oy : 2