Ah Çocuk kalabilseydim

Ah çocuk kalabilseydim
Büyüdüm derdim büyüdü

Unutmam çocukluğum seni
Uçuyorum sana hep rüyalarda
Büyüdüm yüküm dağ oldu
Derdim de dağ oldu

Büyüdüm
Elimden tutan da yok şimdi
Unutmam çocukluğum seni
Süt damlası unutmam seni

Ne olacak bu gidişin sonu
Hep çocuk kalabilseydim
O çocukluğum nerede şimdi
Babam tutmuş annem tutmuş ablam tutmuş elimi

Büyüdüm kederim kalır mı çocuk
Hep çocuk kala bilseydim
Tutulmuştu elimden
Elimden tutan da yok şimdi
Ah o çocukluğum nerede şimdi
Babam tutmuş annem tutmuş ablam tutmuş elimi

Büyüdüm sütün rengi kara oldu
Unutmam çocukluğum seni
Babam tutmuş annem tutmuş ablam tutmuş elimi

Tükenir belki göklerdeki yıldızlar
Hep çocuk kala bilseydim
Yıldız kalabilseydim

Köylerde
Kavak ağaçlarıyla büyüdük
Kavak ağaçları düz ve narindi
Kova kova sulardık
Onlar da pişman büyüdüğüne
Unutamam çocukluğum seni
Babam tutmuş annem tutmuş ablam tutmuş elimi

Devrilmemek için yalvarıyorlar rüzğarlara
Ben büyüdükçe derdim de büyüdü
Ve günahlarım da büyüdü
Büyüklerin fırtınaları da büyük
Ah çocuk kalabilseydim
Babam tutmuş annem tutmuş ablam tutmuş elimi

Büyüdüm köyüme baharına hasret kaldım
Unutmam çocukluğum seni
Hep çocuk kala bilseydim
Hatırladım çocukluğumu hep
Hep çocukluğuma koştum büyüdükçe
Çocukluğum beyaz sabahtır

Zaman ahir zaman sanma altındır zaman
Çocuk kal çocuk
Büyüklerin günahları da büyük
Gurbetleri de uzak şimdi
O gurbetlere gidip de dönmemek var

Demedi deme ey çocuk
Büyü büyümesine de köyüne bayramlarına hasret kalacaksın belki
Koşacaksın çocukluğuna
Baban tutmuş annen tutmuş ablan tutmuş elini

Hep çocuk kala bilseydim
Çocukluğum beyaz süttü
Nerede o bahar...
Çocuklukta bin güzellik var
Çocuklukta daha güzel güneş
Daha güzel gece... ve yıldızlar
Uçurtmalar oyunlar çiçekli tepeler
Baharlar ve bayramlar
Unutamam çocukluğum seni
Kardeşlerim de yalnız bıraktılar

Baharlar güzel bayramlar güzel
Çocuklukta cennetin ta kendisi var...
Büyüdüm
Bayramlar da baharlar da yitirdi bal tadını
Büyüklerin savaşları da büyük
Bu yolda Zeliha var zindan var

Hep çocuk kala bilseydim
Unutmam çocukluğum seni
Hatırladım hep o gülü o çocukluğu
Meyveye duran dallarım vardı...
Özlendi o mevsim yeşil... çocukluğum bahardı
Uçurtmalar uçmak için kanat çırpardı

Büyüdüm köyümde bir anne mezarı var şimdi
Sonra baba sonra hala mezarı eklenecek
Hep çocuk kala bilseydim
Ah çocukluğum..nerede
Çocukluğum ömrümün baharı oldun
Bir yanımda annem bir yanımda babam
Yürüdüğüm yol çiçekliydi...
Kardeşlerim de yalnız bıraktılar

Hep çocuk kala bilseydim
Çocukluğum beyaz güneşti
Çocukluk
Özlenir
Özür diliyorum çocukluğumdan
O saflıktan eser kalmadı
Demedi deme
Büyümek günah...
Büyümek suç
Bir şeytan tokatlar bir hayat
Yağmurlar ıslatır şemsiye tutuşturan olmaz eline
Ya sahip olmak kolay mı eline diline beline
Çocuk kal çocuk
Kaderinde var belki dağ gibi günahlar yüklenmek
Büyümek kirlenmek
Aslında bu hayat kirli fikirli
Ve zaman ahir zaman
Ağaç bile rahat değil hele yandı insan

Hep çocuk kala bilseydim
Çocukluğum beyaz süttün
Gel de özleme o çocukluğu...
Büyümüşüm kirlenmişim
Büyümüşüm zehirlenmişim
Büyümüşüm tabutlar taşımış omuzlarım
Ne değnek at ne tel çember kaldı
Gurbetler meskenim oldu
Büyümek zehirlenmek oldu
Hayat nursuz ve cimri oldu
Şehrin dereleri gibi olmak da varmış bu şehirde
Gönül de eskirmiş elbiseler gibi...
Yaşlı ağaçların dalları gibi kururmuş kollar
Yaşlılığıma tanık bastonla yürüdüğüm yollar

Demedi deme ey çocuk
Hayat nursuz ve cimri
Kardeşlerim de yalnız bıraktılar

Hep çocuk kala bilseydim
Annem ve babam yanı başımda
Ah çocukluğum..nerede...
Kaderde varmış kara kıştan zalim bir ihtiyarlık
Ah çocukluğum..nerede
Büyümek bu muydu kör hayat
Kardeşlerim de yalnız bıraktılar

Çocuktum temiz bir nehir
Büyüdüm içtiğim zehir
Ah o çocukluğum..nerede...şimdi neredeyim
Dertli bakışlarım
Ve ürkek
Büyük ağacın rüzgarı delidir...
Hayat aslında bir mezar yoludur
Büyümek bu muydu kirlenmesi mi ellerimin

Demedi deme ey çocuk
Büyümek dertli olmaktır
Kardeşlerim de yalnız bıraktılar

Ah çocukluğum..nerede
Ah o bahar mevsimiydi
Kışa kaldım

Hep çocuk kala bilseydim
Büyümek ölmekten beter oldu
Gurbetler girdi hayatıma
Belirli yaştan sonra ölüme zaten yolculuk

Altınmış zümrütmüş o
Köyümün sokaklarında
Kumlarda oynarken kaybettim
Ah çocukluğum..nerede şimdi
Sütün beyazlığını da kaybettim

Demedi deme ey çocuk
Belki bu vatana hasret kalacaksın yıllar yılı

Büyümek ölmekten beter oldu
Hem gönlüm hem bedenim için
Ömrün en altın bölgesi kopmuş ve gitmiş bedenimden
Belirli yaştan sonra daha iyi anlaşılıyor
Seher rüzğarlarıymış o esen saçlarımı okşayarak
Kıymetini bilmediğim baharmış el uzatmış gönlüme
O çocukluğum..nerede bu gün neredeyim
Büyüdüm gurbetlere de düştüm anne uzakta yar uzakta
Kardeşlerim de yalnız bıraktılar

Demedi deme
Ey çocuk diyeceksin sen de büyüdükçe belki
"Hep çocuk kala bilseydim"

Çocukluğum bahardı yitirdim
Büyümek nursuzluğa büyümek
Değil güneşe yürümek
Şu ahir zamanda
Büyümek o baharı yitirmekmiş

Mavilik aldı göklerden
Susuzluğunu seccadede giderdi
Ah o çocukluğum..nerede şimdi neredeyim

Büyüdüm gurbetlere düştüm
Büyümek ölmekten beter
Ah çocukluğum..neredesin
Büyümek kirlenmesi gözlerin bile

Yine hatırladım çocukluğumu
Seccadede sulamışım alnımı
Gençliğim kirletme gözlerimin rengini
Soldurma gönlümün mavi cengini
Büyümek deli fikirlenmekmiş

Demedi deme ey çocuk
Seccade olmazsa
Alnının ateşine denizler yetmez

Büyüdüm kara sevdalara düştüm
Ah o çocukluğum..nerede şimdi neredeyim
Büyümek büyümesi köpek hayatın
Hatırlarım çocukluğumu
Çocukluğumu arıyorum
Mutlu oluyorum hatırlayıp
Ah gül çocukluğum..neredesin
Büyümek zehirlenmekmiş

Demedi deme ey çocuk
Bir de kara sevda diye bir şey var ki
Ateşin çöl eder dünyayı
Feryadedersin adın tarihe geçer

Büyüdüm baba oldum
Büyüdüm işim dağ taşımak zayıf omuzlarda
Babalık yük çocukluğum kaybolmuş altın bilezik
Karşılıksız yani hediye
Ah o çocukluğum..nerede şimdi neredeyim
O bahardı
O yardı bana

Demedi deme ey çocuk
Büyüdükçe omuzların zayıflar

Çocukluğum beyazdı cennetti
Ah çocukluğum ah...neredesin
Gül gül çağırıyorum
Oyunları...uçurtmaları
Zalimleşir şaşırır hayat büyüdükçe
Çocuk kal çocuk
Gölde yüzen ördekler bile girsin rüyana

Büyümeseydim
Dünyanın ipi sapı yok
Zaman ahir zaman
Ah çocuk..
Büyüme hiç
Utanan yüzün utanmaz olur...
Ağlayamazsın da haline
Çocuk kal çocuk
Çiçekler ellerine koşar
Büyümek kirlenmek
Büyümek zehirlenmek oldu

Çocuk kal çocuk
Büyüklerin dertleri de büyük
Bir anne kucağında
Gülüşler şirin
Sevgi kirsiz
Yürek kinsiz...
Büyümek kirlenmek
Büyükler uçurtma da uçurmaz

Hep çocuk kala bilseydim
Büyüdüm dede oldum
Dedeliğim nerde çocukluğum nerde
Dertle tanıştım.gurbetle tanıştım
Günahlarım belimi büküyor
Büyümek büyümesi köpek hayatın
Çocukluğum beyaz süttü
Ah gül çocukluğum..neredesin
Tel arabam büyük yükler taşırdı
Hatırladıkça mutlu oluyorum seni çocukluğum
Çocukluğum kahramanlığım
Büyümek delirmekmiş

Zaman ahir zaman
Zalimdir hayat
Çocukluk altın
Bir yaşa gelirsin
Gözün doymaz
Cebin dolsa altın
Hiç büyümek isteme
Çocuk kal çocuk
Güneş batmak istemez yüzünü görse ey çiçek
Evet büyümek yaralanmak büyük yaralarla

Hatırlatın sık sık çocukluğumu kuşlar
Çocukluğum beyaz dünyaydı
Büyümeseydim
Büyüsem diyordum çocukken
Daraldıkça daralan yollara girdim..
Karardıkça kararan çöllerde oldum...
Çöllere düşürür bu hayat nursuz
Ve zaman ahir zaman çivisi çıkmış dünyanın
Çocuk kal çocuk
Kuzular oynaşır ellerinin rüyasında
Büyümek rüya değil kabus

Demedi deme ey çocuk
Tabutlar taşırsın tabuta girmek daha hafif ceza

Hatırlatın çocukluğumu gölgesinde oturduğum ağaçlar
O güzelliği
Kaderde gurbetle tanışmak da varmış

Ah gül çocukluğum..neredesin
Büyümek büyümesi çöl hayatın
Hayat cimri aslında
Hayat biraz da tuzak

Hep çocuk kala bilseydim
Beyaz olmak için
Elimde uçurtma
Elimde tel çemberim
Gönlümde süt beyazlığı
Ah o çocukluğum..nerede neredeyim bak şimdi
Hayat hayat değil aslında

Kaderde varmış kara sevda da geldi başıma
Hep çocuk kala bilseydim
Büyümeseydim
Ellerim kirlendi büyüdükçe
Ah gül çocukluğum..neredesin
O süt akan nehir kirlendi...
Büyümeseydim
Gözümde iki damla yaş beliriyor acele
Diyorum hep büyümek bu muydu hırsız hayat

Büyüdüm sıra sıra şimdi mezarlar var karşımda
Ah gül çocukluğum..neredesin..."
O beyazlık aranılıyor büyüyünce
Bir elimi tutmuş annem diğerini babam
Kaderde varmış sıra sıra mezarlar görmek de
Büyümek bu
Büyümek yaralanmak
Büyümek büyük dertlerle boğuşmak en çok da

Hatırla o gül çocukluğu
Büyümese miydim
Çocukluğum bahardı
Hep çocuk kala bilseydim
Diyorum bu gün
Çocuk kal çocuk
Kaderde varmış kara kışlar bir öfkeli ve kör ihtiyarlık
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu cani hayat

Demedi deme ey çocuk
Hayat çabuk yorar insanı

Bir zamanlar ben de beşikte bir bebektim
Hayır hayır gül bahçesinde kelebektim

Çocuk kirsiz nehir
Hep çocuk kala bilseydim
Çocuk kal çocuk
Büyüklerin yalanları da büyük
Büyüklerin oyunları da büyük
Hep çocuk kala bilseydim
Diyorum bu gün

Unutulur paylaşmak
Hırsın zehirler seni
Kaderde varmış veremden deli dertler
Ah çocukluğum..neredesin dedim hep
Dedim hep büyümek bu muydu dinsiz hayat

Çocukluğum beyaz bahardı
Ah çocukluk...diyorum şimdi
Unutulur oyunlar oyuncaklar
Kapanır açık kucaklar
Neşe uçar gider
Hep çocuk kala bilseydim
Ay düştü hayatımdan inledi gece
Yıldız yıldız düştü gecenin yaprakları
Çocukluğum kaybettiğim güleç güneş...
Kaybettiğim neşe büyürsün elinde kavga ve ateş...
Kaderde varmış güneş verip ateş almak
Ah çocukluğum..neredesin dedim hep
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Kardeşlerim de yalnız bıraktılar

Demedi deme ey çocuk
Yüzündeki gülücük çok ürkek kuştur

Hatırladım çocukluğumu
Bir yaşa gelirsin
Etrafın boşalmış
Boş bir dünyadasın artık
Yoktur gelişine sevinen
Yoktur gülüşüne öpücük
Koşuşuna alkış
Nerede o bahar...dersin
Hep çocuk kala bilseydim
Bir yanımda annem bir yanımda babam
Çocukluk iki yanı çiçekli yolsun...
Kaderimde yokuşlu yollar da varmış
Ah çocukluğum..neredesin dedim hep
Dedim hep büyümek bu muydu yalan hayat

Büyüdüm karanlık gecelere kaldım
Çocukluğum beyaz mevsimdi
Nerede o bahar...dersin
Çocukluk bir baharmış
Kışa kaldım...dersin
Çocuk kal çocuk
Çocuk ağlayarak büyür
Kaderde varmış ağlayarak yaşamak
Ah çocukluğum..neredesin
Dedim hep büyümek bu muydu hayat
Kardeşlerim de yalnız bıraktılar

Çocukluğum beyaz süttü
Bir yaşa gelirsin
Elinde baston
Koş koşabilirsen
Düşe kalka yürüdüğün yol bile
Özlenir
Kaderde çöllere savrulmak da varmış
Dedim hep büyümek bu muydu yalancı hayat

Hatırlatın çocukluğumu kuşlar seslenin
Nerede o bahar...
Gülüşlerim şirin
Sevgim kirsiz
Yüreğim kinsizdi...
Şimdi ellerim nasırlı
Bir yaşlı ağacın gövdesi gibi kalbim gamlı...
Çocuk kal çocuk
Kaderde hayat yolunu ışıksız yürümek de varmış

Çocukluğum beyaz süttü
Büyümeseydim
Çocukluk mavilik
Özlenir
Bir yaşa gelirsin
Nefret sevgiyi yener
Sevgimi bitirdim
Kara çalı gibi oldum ben
Sevinsin şeytan
Çocuk kal çocuk
Kaderde şeytanın maskarası olmak da varmış
Büyümek bu muydu eylülsün hayat

Demedi deme ey çocuk
Şeytan yoluna oturmuş bekliyor seni de

Hatırlatın çocukluğumu köyümün tozlu yolları
Ah gül çocukluğum ah...neredesin
Özlüyorum

Gençlikte -yaşlılıkta
Özledim çocukluğumu
Çocuk kal çocuk
Uykular kuşlar gibi konar gözlerine
Büyümek kirlenmek
Hep çocuk kala bilseydim
Diyorsun büyümek bu

Pişmanım büyüdüğüme
Baharım neredesin
Kaderde insafsız kışlar da varmış
Çiçekliydi ellerim
Yeşil renkli fırçam nerede...
Bulut saçlım neredesin...
Çocuk kal çocuk
Kirli oyunlar peşinde uykularda da gitmez
Evet büyümek zehirlenmekmiş

Hep çocuk kala bilseydim
Çocukluğum gül
Ah çocukluğum..neredesin

Hep çocuk kala bilseydim
Az süttü
Çocukluk bitti
Dünyada görüp göreceğim mutluluk bitti
Çocukluğum bir baharmış
Bahar geçti...
Kış geldi...
Çocuk kal çocuk
Kaderde varmış türlü belalar...gelir bulur
Ah o çocukluk bahardı geçti
Çocuk kal çocuk
Göklerde ay yıldız seni bekler
Büyümek kirlenmek

Büyüdüm ayrılıklar yaşadım yardan anadan vatandan
Ah çekilir geçince o mevsim
Kaderde varmış ayrılık anadan babadan
Özlenir o mevsim yeşildir rengi bahardır çocukluk
Çiçektir hayat eylüllerdeyim
Çocuk kal çocuk
Kardeşlerim de yalnız bıraktılar

Demedi deme ey çocuk
Ayrılık ölümden beter

Çocukluktan bahsetseniz bana
Özlemim delirir...aklıma gelince çocukluğum

Fidan bulutu kovala gitsin
Bu bahçede fidan kal
Hep çocuk kala bilseydim
Hırlı hırsız taşlıyor meyveli ağaçları...
Hırlıya hırsıza meyve uzatıyor koca dallar
Hırlı hırsız dolu yollar
Büyüme fidan kal fidan bu bahçede ağaçlar kesiliyor

Nerede o bahar...diyeceksin belki sen de
Bahçe sahibi hep hüzün yükler...
Bak gamlı büyükler
Çöllere düşürür hayat
Annen üzülmesin diye çocuk kal
Anne dizlerinde gül çocukluk

Ah çocukluğum..neredesin dedim hep
Dedim hep büyümek bu muydu ey cani hayat

Hep çocuk kala bilseydim
Zaman ahir zaman
Çocuklukta en bakir sevinç...
En kirsiz sevgi, en berrak dere
Çocuk kal çocuk
Başında boza pişirir hayat
Hep çocuk kala bilseydim
Diyeceksin belki bir gün

Çocukluğum beyaz süttü
Büyümeseydim
Çocukluğum öldü çocukluğum
O saflıktan eser kalmadı bende
Çocuk kal çocuk
Sabrını taşırır hayat
Büyüklerin günahları da büyük

Hatırlat çocukluğunu çocuk oyunları
Nerede o bahar...
Çocukluk ömürdeki güneş
Çocukluk ömrün en yeşil yanı
Çocuklukta saflık temizlik
Çocuk kal çocuk

Ah çocukluğum..neredesin dedim hep
Dedim hep büyümek bu muydu sagır hayat

Demedi deme ey çocuk
Fidanlar sulanır
Meyveli ağaçlar taşlanır

Büyüdüm melekler imrenmiyor şimdi bana
Çocukluğum beyaz süttü
Meleklerin imrendiği insan çocuk
Güneştir yer yüzü için çocuklar
Çocukta neşe paşadır...
Çocukta sevgi paşadır
Sen de çocukluğumu verin geri...diyeceksin bir gün belki
Çocuk kal çocuk
Şaşırdıkça şaşırır hayat

Demedi deme ey çocuk
Sadece çocuklara melek denilir

Uçtu gitti özümdeki güzellikler
Kirli bu dünyanın her yeri
Büyümek rüya değil kabus
Biraz da büyük denizlerde boğulmak

Bir zamanlar çocuktum
Bahçedeki fidan gibi yeşil
Şimdi ellerim nasırlı
Bir günahkar ağacın gövdesi gibi veremli ellerim
Kalbim gamlı...
Bir yaşa gelirsin
Günahlar da üzer insanı
Çocuk kal çocuk
Acılar dikenler dolu hayat yolu
Büyümek rüya değil kabus

Nerede o bahar...diyeceksin
Köyde geçti çocukluğum
Bir yeşil dal bulsa uçuyor o kuş bana
Bir mavi gök bulsa uçurtma oluyor...
Çocuk kal çocuk
Büyümek rüya değil kabus

Çocukluğum beyaz süttü
Büyümeseydim
Çocukluğumu unutmam
Yıkandığım dereleri güreş tuttuğum meraları
Çocukluğum mavi denizdir...
Yıkanmak için girdiğim
Arıyorum çocukluğumu
Çocuk kal çocuk
Derelerin masum akışı olsun gözlerinde
Büyüklerin günahları da büyük

Ah çocukluğum..neredesin dedim hep
Dedim hep büyümek bu muydu hoyrat hayat

Demedi deme ey çocuk
Nerede o bahar...diyeceksin belki sen de

Büyüdüm büyüdü bende ona mavi bir hasret
Özledim çocukluğumu o maviliği
Temiz denizimi
Çocuk kal çocuk
Gönül körlüğü ölümden beter
Büyümek rüya değil kabus

Demedi deme ey çocuk
Ona hasretin okyanuslara sığmasın
Güle hasreti ateş olsa taşı

Büyüdüm ateşlerde yaktım kirimi
Yitirdim süt beyaz fikrimi
Hatırlat çocukluğunu köyün deresi
Çocukluğum beyaz süttü
Nerede o bahar...
Çocukluğum köy renginde
Özlememek mümkün değil gül çocukluğu
Dereleri var meraları var
Çocukluk gül mevsimi ömrün

Dünyada gurbetler de var
Büyüdüm gurbetlere düştü yolum
Sılayı ağlatmak için mi büyüdüm
Sevgiliyi ağlatmak için mi
Çocuk kal çocuk
Cenazeler taşımak ölümden beter
Büyümek rüya değil kabus

Hep çocuk kala bilseydim
Çocuk kal
Temiz bir dere kal.
Dövündüm çok ona vefasızlığıma o bahar güzeldi

Çocukluk bahar
Özlenir...
Çocuk kal çocuk
Oğlun evlenir gider kızın evlenir gider
Bir de ölür mü eşin
Batar mı güneşin
Evde kaybolur bütün sesler
Issız odalar mezardan beter

Büyüdükçe hayatın yükü de büyüyor
Özledim güzel mevsim çocukluk seni
Bir çocuk ölse denize vurur acısı
Deniz kadardır acısı
Yaşlandı öldü derler bir büyük ölse

Çocukluk temiz süttür
Özlenir
Çocuk kal çocuk
Uç uç böceği konsun yakana
Büyümek rüya değil kabus
Kardeşlerim de yalnız bıraktılar

Demedi deme ey çocuk
Ben ağladım belki sen de ağlarsın büyüdüğüne

Büyüdüm cenazeler düşmüyor omuzumdan
Çocukluğum beyaz süttü
Bakma veremli ellerime
Bir zamanlar ben de görgülü bir beşikte bir gümüş bebektim
Hayır hayır gül bahçesinde uçan kelebektim
Çağırdım dönmedi çocukluğum
Çocuk kal çocuk
Karıncalar anlatsın sana masalını
Büyüklerin acıları da büyük

Hatırlattı çocukluğumu köyümün papatyalı tepesi
Hep çocuk kala bilseydim Allahım
Ah çocukluğum..neredesin dedim hep
Dedim hep büyümek bu muydu çöl hayat
Hayat güler mi bize de diyorum her yeni günle

Çocukluk kelebektir
Unutmayacağım çocukluğumu
Mutluluk veriyor hatırlamak bile

Hep çocuk kala bilseydim Allahım
Çocukluğum beyazdı cennetti
Büyümeseydim
Çocukluk iki yanı çiçekli yol
Bir yanında annen bir yanında baban
Değnek atın şahlanmak ister
Büyümek rüya değil kabus

Demedi deme ey çocuk
Deynek atlarım vardı unutturdu büyümek

Büyüdüm yakan ateşim de büyüdü
Ah çocukluğum..nerede
Büyüklerin günahları da büyük
Büyüklere masal da anlatılmaz
Yeni yaralar almakmış büyümek
Soracağım ey hayat kor soruları sana hep
Keşke hep çocuk kala bilseydim Allahım

Neden çıkardın cennetimden
Çocuk olayım Allahım
Günahsız masum
Elimden tutmuş annem
Ve uçurtmalar göklerde olsun
Yine tarlalar yine köy
Yine derelerde yıkanan çocuklar
Ve onları gizleyen yeşil söğüt dalları

Demedi deme ey çocuk
Dünya cennet değil
Büyüdüm yaş yetmiş
Bastonum da ağlıyor
Tanıdık yollar ağlıyor halime
Kuşları unuttum
Uçurtmaları da

Hamdi Oruç

2.5/5 Toplam verilen oy :